Dilahirkan di Nablus daripada keluarga Tuqan Palestin yang kaya-raya terkenal dengan pencapaian mereka dalam pelbagai bidang, beliau menerima persekolahan sehingga umur 13 tahun apabila terpaksa berhenti sekolah pada usia muda kerana berpenyakit. Salah seorang abangnya, Ibrahim Tuqan, yang dikenali sebagai Si Pemuisi Palestin, bertanggungjawab mendidiknya, memberikan bukunya untuk dibaca dan mengajarnya bahasa Inggeris. Beliau juga yang memperkenalkannya kepada puisi.[3] Fadwa akhirnya memasuki Universiti Oxford, di mana beliau belajar bahasa Inggeris dan sastera.[3]

Abang sulung Fadwa Tuqan ialah Ahmad Toukan, bekas perdana menteri Jordan.

Puisi Fadwa terkenal dengan catatan tersendiri tentang penderitaan rakyatnya, rakyat Palestin, khususnya mereka yang hidup di bawah pendudukan Israel.[3] Beliau menyumbang dalam sebuah jurnal progresif Bahrain, Sawt al-Bahrain, pada awal 1950-an.[4]

Fadwa akhirnya menerbitkan lapan koleksi puisi, yang diterjemahkan ke dalam banyak bahasa dan terkenal di seluruh Dunia Arab.[3] Bukunya, Alone With the Days, tertumpu pada kesusahan yang dihadapi oleh wanita di dunia Arab yang didominasi lelaki.[3] Selepas Perang Enam Hari, puisi Fadwa tertumpu pada kesusahan hidup di bawah pendudukan Israel. Salah satu puisinya yang paling terkenal, "The Night and the Horsemen," menggambarkan kehidupan di bawah pemerintahan tentera Israel.

Fadwa meninggal dunia pada 12 Disember 2003 semasa kemuncak Intifada Al-Aqsa, ketika kampung halamannya Nablus dikepung.[1][5] Puisi Wahsha: Moustalhama min Qanoon al Jathibiya (Rindu: Diilhamkan oleh Hukum Graviti) adalah salah satu puisi terakhir yang beliau tulis ketika sebahagian besar masanya terbaring di atas katil.[1]

Fadwa secara meluas dianggap sebagai lambang perjuangan Palestin dan "salah seorang tokoh kesusasteraan Arab moden yang paling terkenal."[1][3] Puisi beliau dipersembahkan oleh Mohammed Fairouz dalam Third Symphonynya.[6]